BANGLADESZ, INDIE WSCHODNIE

Szczegóły dotyczące wyprawy są rozwinięciem ogólnych informacji praktycznych dla uczestników wypraw w oparciu o specyfikę danego kraju.

GRUPA

Grupa od 6 do 11 osób.

Do udziału w wyprawie niezbędny będzie paszport ważny min. 6 miesięcy od daty zakończenia wyprawy z 3 wolnymi stronami.

W celu uzyskania wizy indyjskiej należy wypełnić internetowy wniosek wizowy. Biuro przekazuje instrukcję wypełniania wniosku i udziela wszelkiej pomocy w procesie aplikowania o wizę. Do uzyskania wizy niezbędny będzie paszport (i skan) oraz aktualne zdjęcie paszportowe (również w wersji elektronicznej). Wypełniony, wydrukowany i podpisany wniosek wizowy ze zdjęciem należy dostarczyć wraz z paszportem do biura min. 40 dni przed terminem wyjazdu. Wizę załatwiamy w Ambasadzie Indii w Warszawie.

W celu wyrobienia wizy do Bangladeszu należy dostarczyć do biura, min. 40 dni przed terminem wyjazdu:
– wypełniony, wydrukowany i podpisany wniosek wizowy wraz ze zdjęciem (biuro przesyła wcześniej wniosek wizowy do wypełnienia)
– paszport oraz 3 aktualne zdjęcia paszportowe (do wizy i zezwoleń)
Wizę załatwiamy w Konsulacie Bangladeszu w Warszawie.

JAK SIĘ SPAKOWAĆ?

Bagaż główny: najlepiej spakować się w plecak o pojemności 70-80 litrów, dodatkowo zaopatrzony w pokrowiec, żeby zabezpieczyć bagaż przed przemoczeniem lub zabrudzeniem (warunki transportu bagażu zwłaszcza w górach mogą być różne), waga plecaka nie powinna przekraczać 20 kg, a najlepiej jeśli będzie to ok. 12-15 kg (w drodze powrotnej bagaż z pewnością będzie cięższy).

Bagaż podręczny: najlepiej zabrać mały plecak o pojemności 25-35 litrów, przyda się też pokrowiec przeciwdeszczowy, waga bagażu podręcznego nie może przekraczać 5 kg.

JAK SIĘ UBRAĆ?

Temperatury podczas wyjazdu będą bardzo zróżnicowane. Generalnie możemy spodziewać się raczej wysokich temperatur. Wyjątkiem będą góry, gdzie może być znacznie chłodniej. Sporadycznie może przydać się cieplejsze ubranie, np. na trekkingu czy nad jeziorem Tsomgo.

– obuwie: wygodne, lekkie buty sportowe, rozchodzone sandały, klapki pod prysznic
– polar, lekka kurtka sportowa
– apaszka lub cienki szalik (może przydać się w transporcie, w pociągach i autobusach często zdarzają się przeciągi)
– kapelusz lub czapka z daszkiem do ochrony przed słońcem
– długie, cienkie spodnie i przewiewna bluzka z długim rękawem, najlepiej z bawełny (niezbędne do zwiedzania świątyń)
– strój kąpielowy

Najlepiej nie zabierać nowych, cennych ubrań, gdyż mogą one ulec zniszczeniu w trakcie podróży lub w praniu (w większości hoteli można tanio oddać rzeczy do prania).

Trekking:
– wygodne buty trekkingowe, wysokie ponad kostkę, polar, kurtka trekkingowa, może się przydać peleryna przeciwdeszczowa (prawdopodobieństwo deszczu niewielkie)
– koniecznie kapelusz lub czapka z daszkiem do ochrony przed słońcem
– bielizna termoaktywna, przydatna na dużych wysokościach

CO NALEŻY ZABRAĆ?

– aparat fotograficzny, mogą przydać się dodatkowe baterie do aparatu ze względu na częste awarie prądu
– lekki śpiwór (na trekking) i/lub prześcieradło
– kubek najlepiej metalowy i grzałkę, przyda się do przygotowania w hotelu kawy lub herbaty
– ręcznik, świetnie sprawdzają się ręczniki z mikrofibry, zajmują mało miejsca, są lekkie i szybkoschnące
– papier toaletowy (dostępny również na miejscu)
– chusteczki nawilżane, bardzo przydatne w podróży
– krem do opalana z wysokim faktorem (dużo czasu spędzamy na słońcu)
– małą kłódkę i łańcuch do zabezpieczenia bagażu w trakcie transportu (można kupić na miejscu)
– latarkę (może być czołówka) i świeczkę, ze względu na awarie prądu
– nóż lub scyzoryk
– niezbędne środki higieniczne, najlepiej w małych opakowaniach
– zatyczki do uszu (dla osób, które mają problemy z zasypianiem np. w pociągach)
– ręcznik plażowy
– drobne upominki dla dzieci, np. długopisy, maskotki (lepiej nie zabierać słodyczy, w miejscach, gdzie jest dużo turystów dzieci często chorują na próchnicę)

PIENIĄDZE

Na wyprawę należy zabrać około 400 dolarów amerykańskich, przeznaczonych na jedzenie i bilety wstępów oraz dodatkowe pieniądze na udział w zajęciach fakultatywnych (szczegóły w programie wyprawy). Ceny biletów wstępu i zajęć fakultatywnych podawane są w przybliżeniu. Biuro nie ponosi odpowiedzialności za zmieniające się ceny na miejscu.

Przydadzą się również dodatkowe fundusze na zakup pamiątek z podróży. Koniecznie trzeba się targować (rzeczywista wartość towarów jest często dużo niższa niż pierwsza ceny proponowana przez sprzedawcę).

Dolary muszą być w bardzo dobrym stanie, nowe (duże głowy prezydentów na banknotach). Nie opłaca się zabierać niskich nominałów (1-10 $), gdyż przy wymianie na rupie indyjskie mają one niższą wartość.

Bankomaty są dostępne rzadko, tylko w dużych miastach i nie zawsze działają.

ZDROWIE

Ryzyko zarażenia malarią niewielkie.

Szczepienia nie są obowiązkowe lecz zalecane (żółtaczka A i B, błonica, tężec, polio, dur brzuszny).

Wyprawa nie wymaga szczególnej sprawności fizycznej.

Jakie leki mogą się przydać?
– środki przeciwbólowe
– antybiotyk o szerokim spektrum działania (unikać Doksycykliny, która nie działa na wiele tutejszych chorób)
– na zatrucia pokarmowe: nifuroksazyd, stoperan (często najlepsze są lokalne specyfiki), w celu uniknięcia niedyspozycji żołądkowych zaleca się umiar w korzystaniu z lokalnej diety
– witaminy, wapno na wzmocnienie
– leki na przeziębienia, które zdarzają się tu dość często, zazwyczaj są głównym chorobowym utrudnieniem (aspiryna, fervex, gripex itp.)
– leki przyjmowane na stałe (mogą być niedostępne na miejscu)

Inne środki:
– plastry na odciski i skaleczenia, bandaż
– woda utleniona w żelu
– środek przeciwko komarom, np. OFF, Mugga

JEDZENIE

Kuchnia indyjska jest pełna niespodzianek. Kuchnia bangladeska jest do niej bardzo podobna. Dla turystów to prawdziwa przygoda kulinarna, ekscytująca mieszanka nieznanych wcześniej smaków.

Najłatwiej dostępne są posiłki wegetariańskie (to istny raj dla wegetarian), jednak w wielu miejscach nie brakuje również mięsa, szczególnie kurczaka, zwłaszcza w restauracjach muzułmańskich – głównie w Bangladeszu.

Typowe indyjskie posiłki składają się z ryżu, warzyw, przeróżnych sosów (np. dal – sos z grochu, fasoli lub soczewicy), sera panir – przygotowywanego z mleka krowiego, indyjskich placków takich jak ciapati czy nan i dużej ilości egzotycznych przypraw.

W Bangladeszu bardzo popularny jest kurczak tandori. W Sikkimie powszechna jest kuchnia tybetańska: pierogi momo, zupa thukpa i inne.

W związku z inną florą bakteryjną trzeba korzystać z posiłków z umiarem, biorąc pod uwagę własne możliwości dostosowania się do nowych warunków żywieniowych. Najlepiej, przynajmniej na początku, ograniczyć się posiłków gotowanych lub smażonych, a unikać np. surowych warzyw.

Dla osób ortodoksyjnie podchodzących do spraw żywienia tzn. sztywno przywiązanych do kuchni europejskiej mogą wystąpić pewne utrudnienia:
– trudno o mocną kawę bez cukru
– herbatę również pije się z dużą ilością cukru, mlekiem i przyprawami
– chleb jest dostępny jedynie w wersji chleba tostowego,
– jedzenie bywa czasami ostro przyprawione
– w Bangladeszu nie można kupić alkoholu

Warto zabrać kawę i herbatę, zupki błyskawiczne z makaronem lub „gorące kubki”, konserwę (asekuracyjnie). Większość jedzenia można kupić na miejscu.

TRANSPORT

Pociągi – zazwyczaj podróżujemy pociągami sypialnymi 2 klasy. W wagonach znajdują się niezamykane przedziały z rozkładanymi łóżkami, umieszczonymi na trzech poziomach (po 6 w każdym boksie). Warto mieć własny śpiwór lub przynajmniej prześcieradło. Bagaże dla „świętego spokoju” najlepiej przypiąć za pomocą kłódki i łańcucha do specjalnych uchwytów pod łóżkami. Podróż takim pociągiem to niezwykłe przeżycie, czasem bywa głośno (pojawiają się np. hałaśliwi sprzedawcy herbaty). Indyjskie pociągi mają też tendencje do opóźnień, trzeba więc nieraz wykazać się cierpliwością. Pomimo tego, jest to najszybszy i najbardziej komfortowy sposób podróżowania.

Inne środki transportu:
– autobusy, często bez klimatyzacji
– taksówki i dżipy w górach
– motoriksze lub riksze rowerowe

NOCLEGI

Zazwyczaj nocujemy w pokojach dwuosobowych z łazienkami, bez klimatyzacji ale  wyposażonych w wiatrak. Standardy noclegów w hotelach indyjskich odbiegają od standardów europejskich, zależą też od miejsca pobytu i dostępności bazy turystycznej. Często europejskie poczucie czystości nie znajduje przełożenia na warunki indyjskie, dlatego  warto zabrać własny śpiwór lub prześcieradło. Często zdarzają się również awarie prądu i wody. Na łodzi w Bangladeszu śpimy w kajutach dwuosobowych 1 klasy.

W Indiach w standardowym pokoju dwuosobowym jest jedno duże łóżko, ale nie brakuje w nim miejsca ;-). Pilot często szuka hoteli na miejscu, w związku z brakiem możliwości wcześniejszej ich rezerwacji na odległość. W skrajnych sytuacjach  może zdarzyć się, że grupa jest rozlokowana w dwóch hotelach.

Trekking:
– bardzo proste i skromne pokoiki w wioskach
– często łazienka na zewnątrz
– ciepła woda jest donoszona w wiaderkach

INTERNET, TELEFON

W dużych miastach są dostępne kafejki internetowe, jednak często ze starym sprzętem i wolnym łączem internetowym. Sporadycznie w hotelach może być dostępne wi-fi.

Rozmowy do Polski to koszty 5-10 zł za minutę z telefonu polskiego. Można też korzystać z lokalnych budek telefonicznych/telefonów, oznaczonych symbolem ISD (koszt połączenia na telefon stacjonarny to około 60 groszy za minutę, na telefon komórkowy ok. 1,20 zł za minutę.

ELEKTRYCZNOŚĆ

Gniazdka elektryczne są podobne jak w Polsce, ale często zdarza, że ze względu na nieco inną budowę wtyczki z nich wypadają.

W Indiach, Bangladeszu częste są awarie prądu. Zdarza się, że prąd jest dostępny tylko przez kilka godzin na dobę. W takich sytuacjach warto mieć ze sobą latarkę i zapasowe baterie.

NAPIWKI

W restauracjach: drobne kwoty, ok. 10% wartości rachunku.
W transporcie: dla kierowców samochodów wynajętych dla grupy, przy dłuższych przejazdach.
Zwiedzanie: dla miejscowych przewodników.

BANGLADESZ
(Ludowa Republika Bangladeszu)
Stolica: Dhaka
Waluta: taka (BDT), 1 BDT = 100 paisa;
Język urzędowy: bengalski
Inne języki: angielski

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE
Obywatele polscy udający się do Bangladeszu objęci są obowiązkiem wizowym. Ze względu na brak przedstawicielstwa dyplomatycznego Bangladeszu w Polsce wnioski wizowe można  składać w ambasadzie tego kraju w Hadze. Wymagany okres ważności paszportu przy wjeździe – minimum 6 miesięcy ponad termin planowanego wyjazdu z Bangladeszu. Przy wjeździe nie ma obowiązku okazania biletu powrotnego, niemniej podróżny winien być w posiadaniu zarówno biletu, jak i innych dokumentów dotyczących dalszej  podróży lub powrotu. Wymagane jest posiadanie środków finansowych na okres pobytu, jednak ich wysokość nie jest dokładnie określona.

PRZEPISY CELNE
Przepisy dewizowe nie nakładają ograniczeń co do wwozu obcych walut w postaci gotówki, czeków podróżnych, kart kredytowych. Jednakże kwoty od 5000 USD wzwyż należy zgłosić, wypełniając walutową deklarację, poświadczaną przez celnika. Przy wyjeździe z Bangladeszu turysta może wywieźć całą zadeklarowaną przy wjeździe kwotę, pomniejszoną o dokonane w trakcie pobytu wydatki. Do Bangladeszu bez opłat celnych można wwieźć przedmioty osobistego użytku (ubranie, bieliznę, obuwie, przybory toaletowe), w tym biżuterię osobistą o wartości nie przekraczającej 3000 BDT (ok. 50 USD). Bez cła można wywieźć wyroby miejscowego rękodzieła i pamiątki (z wyjątkiem antyków i dzieł o wartości historycznej) o wartości nie przekraczającej 3000 BDT. Dozwolone jest bezcłowe wwiezienie do Bangladeszu 1 l alkoholu i 200 szt. papierosów na potrzeby własne.

PRZEPISY PRAWNE
Przemyt oraz posiadanie narkotyków podlegają wysokim karom (do kary śmierci włącznie).
Pozostawanie na obszarze Bangladeszu bez ważnej wizy stanowi poważne wykroczenie.
Naruszenie prawa może spowodować aresztowanie sprawcy wykroczenia lub przestępstwa i wiąże się z długotrwałym pobytem w areszcie, wobec długiej procedury karnej w tym państwie.

MELDUNEK
Nie ma formalnego obowiązku meldunkowego dla cudzoziemców przebywających w kraju do 90 dni. W kwestionariuszach, które należy wypełnić przy wjeździe i wyjeździe, trzeba jednak podać adres pobytu.
Cudzoziemcy zamierzający pozostać w Bangladeszu powyżej 90 dni podlegają rejestracji w tzw. Immigration Police.

UBEZPIECZENIE
Cudzoziemcy nie mają obowiązku posiadania ubezpieczeń komunikacyjnych. Przed wyjazdem należy się upewnić, że wykupiona polisa ubezpieczeniowa będzie uznawana na obszarze Bangladesz, jak również, że obejmuje ona usługę transportu chorego poza Bangladesz. Można wykupić polisę w miejscowych firmach ubezpieczeniowych.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA
Bangladesz leży w strefie gorącego, wilgotnego klimatu tropikalnego i zaliczany jest do grupy krajów wysokiego ryzyka zachorowań. Każdy turysta przybywający do Bangladeszu powinien mieć ważną międzynarodową kartę szczepień. W praktyce służby graniczne nie żądają jej okazania, natomiast wymagane są szczepienia przeciwko żółtej febrze od cudzoziemców przybywających z obszarów występowania tej choroby. Dla własnego bezpieczeństwa podróżnym zaleca się szczepienia przeciw tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby (typu A i B) oraz wirusowemu zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Należy mieć ważne szczepienie przeciwko poliomyelitis (choroba Heinego-Mediny). W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzka stacją sanitarno – epidemiologiczną. Występuje poważne zagrożenie chorobami inwazyjnymi i zakaźnymi: malarią, dengą, tężcem, biegunkami zakaźnymi,  odmianami żółtaczki (typu A i B); zagrożenie to jest zwielokrotnione przez brak higieny, złe warunki komunalne i niski poziom służby zdrowia. Należy liczyć się z możliwością wystąpienia cholery (szczególnie w okresach rokrocznie powtarzających się w tym kraju powodzi). Częste są również zakażenia pasożytnicze (ameba, lamblia, robaczyce) czy bakteryjne. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowań, trzeba przestrzegać zasad higieny. Należy używać wody filtrowanej i gotowanej, dokładnie myć warzywa i owoce w specjalnych roztworach, unikać przebywania w miejscach, gdzie jest dużo komarów (szczególnie wieczorem i nocą), nosić ubrania maksymalnie zakrywające ręce i nogi, stosować repelenty. Wskazane jest spanie pod moskitierą. Ochrona przed malarią konieczna jest przez cały rok. W stolicy można skorzystać z opieki medycznej w prywatnych klinikach i szpitalach zatrudniających lekarzy wykształconych za granicą, jednak z reguły nie są one wyposażone w wysokiej jakości sprzęt i aparaturę medyczną. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi od 4 do 10 USD. Dzień pobytu w szpitalu kosztuje od ok. 10 USD (sala ogólna) do 50-70 USD (oddzielny pokój). Na dobrym poziomie są usługi stomatologiczne w klinikach dentystycznych prowadzonych przez cudzoziemców. Apteki są dobrze zaopatrzone w lekarstwa dostępne bez recept.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW
W Bangladeszu nie uznaje się obcych dokumentów zezwalających na prowadzenie pojazdów mechanicznych. Dla potrzeb prowadzenia pojazdu po drogach publicznych należy legitymować się międzynarodowym prawem jazdy. Z uwagi na specyfikę lokalnego ruchu drogowego (ruch lewostronny, powszechne nieprzestrzeganie przepisów, fatalny stan dróg) zaleca się korzystanie z niedrogich usług kierowców miejscowych lub wynajmowania samochodu łącznie z usługa kierowcy. Z uwagi na stan bezpieczeństwa na drogach, zaleca się powstrzymanie od podróżowania poza aglomeracjami miejskimi po zapadnięciu zmroku.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU
Nie ma ograniczeń w poruszaniu się po kraju z wyjątkiem stref wojskowych. Z uwagi na starcia pomiędzy grupami etnicznymi w regionie Wzgórz Chittagong wyjazdy do tego miejsca powinny być z wyprzedzeniem 10 dniowym notyfikowane władzom regionalnym (Chitagong Divisional Commissioner’s Office lub Deputy Commissioner’s Office).
Ograniczeniom może ulec poruszanie się cudzoziemców w pasie granicznym z Indiami.

BEZPIECZEŃSTWO
Zagrożenie przestępczością pospolitą jest wysokie. Należy zachować szczególne środki ostrożności, a w nocy unikać przebywania w niektórych dzielnicach dużych aglomeracji (napady, kradzieże, obecność gangów). Na lotniskach należy unikać korzystania z przypadkowych bagażowych.
Zagrożenie potęgują walki między głównymi ugrupowaniami politycznymi, często przybierające formy działań terrorystycznych, demonstracje i zamieszki społeczne.
Akty przemocy i wandalizmu towarzyszą również formalnie ogłaszanym, paraliżującym cały kraj, strajkom generalnym (tzw. hartale).
Należy mieć na uwadze, że na granicy lądowej z Indiami w regionie Branambaria dochodzi od czasu do czasu do wymiany ognia pomiędzy służbami ochrony granic.
Należy unikać okazywania na zewnątrz swojej zamożności (ograniczenie biżuterii noszonej na sobie do absolutnego minimum).
Należy zawsze być w posiadaniu fotokopii swojego paszportu i wizy. Należy unikać gromadzenia noszonych przy sobie dokumentów i środków płatniczych w jednym miejscu (torba, plecak, jedna kieszeń, portfel).

RELIGIA, OBYCZAJE
Należy przestrzegać miejscowych norm obyczajowych i religijnych – stosowne zachowanie oraz noszenie odpowiedniego ubioru (niewskazane jest noszenie zbyt skąpych strojów). Bangladesz jest krajem muzułmańskim stosunkowo tolerancyjnym, a miejscowa ludność znana jest z wyrozumiałego i przyjaznego traktowania cudzoziemców. Jednak z uwagi na specyficzną sytuację kobiet i ich ograniczony udział w życiu publicznym podróżujące samotnie turystki mogą być narażone na nieprzyjemności (nagabywanie przez mężczyzn).
Związki i stosunki seksualne osób tej samej płci są nielegalne.

ŚWIĘTA
Oficjalne święta państwowe to 17 i 26 marca, 14 kwietnia, 1 maja, 15 sierpnia, 15 października, 16, 25 i 31 grudnia. Ponadto obchodzonych jest wiele ruchomych muzułmańskich i hinduistycznych świąt religijnych.

PRZYDATNE INFORMACJE:
Wymiany walut dokonują banki oraz prywatne kantory.
Z uwagi na znaczną skalę oszustw należy z dużą ostrożnością używać kart płatniczych.
W okresie od czerwca do września w Bangladesz trwa sezon monsunowy
Bangladesz jest krajem stosunkowo tanim dla turystów: niedrogie są podstawowe artykuły żywnościowe, komunikacja, skromne, ale czyste i klimatyzowane pensjonaty, usługi itd.
W większości sklepów, poza supermarketami, towary nie są oznakowane cenami i obowiązuje zasada targowania się o cenę.
Godziny pracy urzędów: 8.00-16.00 (z przerwą na obiad), w czwartki do 13.00. Sklepy otwarte są od 8.00 do późnych godzin wieczornych. Dniem wolnym od pracy jest piątek.
Hotele znanych międzynarodowych sieci są bardzo drogie, a jakość świadczonych usług nie zawsze jest wysoka.
Należy wystrzegać się kupowania produkowanych nielegalnie napojów alkoholowych: mogą być niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia. Obowiązuje zakaz konsumpcji alkoholu w miejscach publicznych (poza hotelami i niektórymi restauracjami, gdzie można go nabyć).
Naturalnym źródłem zagrożenia są katastrofy żywiołowe związane ze specyfiką klimatu i położeniem geograficznym. Terenami szczególnie zagrożonymi są wybrzeża Zatoki Bengalskiej i obszary położone do kilkudziesięciu kilometrów w głąb kraju.