Zarezerwuj miejsce na wyprawę


    1
    2
    3
    4
    5
    6
    7
    8
    9
    10
    11
    12

    29.01.2024

    Autor: Małgorzata Lis

    Nepal i Butan – informacje o kraju

    Nepal i Butan - informacje o kraju

    NEPAL
    (Federacyjna Demokratyczna Republika Nepalu)
    Stolica: Katmandu
    Waluta: rupia nepalska (NPR); 1 NPR = 100 paisa;
    Język urzędowy: nepalski
    Inne języki: angielski

    WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

    Obywateli RP obejmuje obowiązek wizowy. Wizę można uzyskać w Ambasadzie Nepalu (najbliższa znajduje się w Berlinie) jak również na lotnisku w Katmandu oraz w następujących punktach granicznych: Kakarvitta, Jhapa (Nepal Wschodni); Birgunj, Parsa (Nepal Środkowy); Kodari, Sindhupalchowk (Pogranicze Północne); Belahia, Bhairahawa (Rupan-dehi, Nepal Zachodni); Jamunaha, Nepal-gunj (Banke, Nepal Środkowo-Zachodni); Mohana, Dhangadhi (Kailali, (Kanchanpur, Daleki Nepal Zachodni); Gadda Chauki, Mahendranagar. Jest ona płatna.
    Za pobyt w Nepalu bez ważnej wizy grozi kara grzywny lub więzienia. Paszport powinien być ważny przynajmniej na czas ważności wizy. Nie wymaga się okazania przy wjeździe biletu powrotnego ani określonej kwoty pieniędzy na każdy dzień pobytu.
    Uwaga: Turyści planujący wyprawę do regionu Mustang (teren wypraw himalajskich), tradycyjnie autonomicznego wobec władz centralnych, obowiązani są dokonać dodatkowej (i niezależnej od wizy wjazdowej do Nepalu) opłaty w wysokości nie mniej niż 700 USD od osoby za tydzień pobytu. Za pobyt w regionie Mustang bez wskazanej wyżej opłaty można zostać skazanym na 1 miesiąc więzienia.

    PRZEPISY CELNE

    Nie ma restrykcji celnych, które odbiegałyby od powszechnie przyjętych standardów. W Nepalu nie ma możliwości odzyskania podatku VAT.

    PRZEPISY PRAWNE

    Za przemyt narkotyków grozi kara pozbawienia wolności do 10 lat.
    UWAGA: mając na uwadze zjawisko wprowadzania w Nepalu do obiegu fałszywych banknotów o nominałach 1000 i 500 rupii indyjskich, posiadanie takich banknotów jest nielegalne w tym kraju

    MELDUNEK

    Obowiązuje przy pobytach powyżej 120 dni.

    UBEZPIECZENIE

    Kierowcy powinni mieć wykupioną polisę ubezpieczenia komunikacyjnego. Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są uznawane tylko, gdy towarzystwa te są reprezentowane przez miejscowych agentów. Na czas chodzenia po szlakach górskich należy zaopatrzyć się w polisę ubezpieczeniową ważną na pułap po jakim będziemy się poruszać. Przy zaistnieniu potrzeby ewakuacji ze szlaków górskich, należy mieć świadomość, że godzina lotu helikoptera wynosi od 1,5 do 2,5 tys. USD.

    SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

    Nosiciele wirusa HIV mają zakaz wjazdu na terytorium Nepalu. Nie ma obowiązku szczepień ochronnych, jednak zalecane jest wcześniejsze zaszczepienie się przeciw żółtaczce typu A i B oraz tężcowi. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzka stacją sanitarno – epidemiologiczną. Koszty pobytu w szpitalach państwowych są niewielkie, a w prywatnych klinikach wynoszą od 35 do 40 USD za dobę. Celem uniknięcia ew. problemów zdrowotnych należy spożywać wyłącznie napoje z fabrycznie zamkniętych pojemników i unikać żywienia się w lokalach gastronomicznych niskiej kategorii.

    BEZPIECZEŃSTWO

    Sytuacja wewnętrzna w Nepalu pozostaje napięta.
    Problemem pozostaje pospolita przestępczość. W całym kraju należy liczyć się z nagłymi wybuchami niepokojów społecznych i zamieszek ulicznych oraz strajkami generalnymi, podczas których dochodzi do starć pomiędzy zwolennikami poszczególnych sił politycznych i które skutecznie paraliżują życie codzienne.

    INFORMACJE DLA KIEROWCÓW

    Turyści zmotoryzowani powinni legitymować się międzynarodowym prawem jazdy. Z uwagi na specyfikę lokalnego ruchu drogowego (ruch lewostronny, powszechne nieprzestrzeganie przepisów, fatalny stan dróg) zleca się powstrzymanie od samodzielnego prowadzenia pojazdów. Z uwagi na liczne wypadki drogowe należy unikać podróżowania nocą dalekobieżnymi autobusami.

    PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

    Oficjalne ograniczenia w swobodzie podróżowania dotyczą rejonów przygranicznych.
    Jeśli celem pobytu w Nepalu jest trekking górski zaleca się: korzystanie z usług renomowanych biur podróży, korzystanie z usług doświadczonych przewodników, pozostawanie na utartych szlakach i poruszanie się w grupach. Należy mieć na uwadze, że znaczne obszary Nepalu pozostają poza zasięgiem jakiejkolwiek łączności (telefonicznej lub internetowej) i podczas trekkingu należy liczyć się z kilkudniowymi przerwami w możliwościach kontaktu ze światem. Należy mieć na uwadze, że czas pokonywania tras górski zazwyczaj zajmuje więcej czasu aniżeli wskazany przez przewodnika lub biuro turystyczne. Władze Nepalu wprowadziły dla osób pokonujących szlaki górskie system zwany Trekker’s Information Management System (TIMS). Wszystkie osoby udające się na piesze wycieczki po szlakach górski mają obowiązek zaopatrzenia się w kartę TIMS. Karty te wydawane są przez autoryzowane firmy trekkingowi, przez Związek Agencji Trekkingowy Nepalu w Katmandu i Pokharze (TAAN) oraz w biurach Nepalskiej Organizacji Turystycznej (NTB). Koszt uzyskania karty to ok. 10 USD dla członków wypraw grupowych i ok. 20 USD dla osób indywidualnych. Opłata uwzględnia jedna wyprawę. Karty umożliwiają lokalizację jej posiadacza na wypadek zaistnienia takiej potrzeby. Zaleca się korzystanie z usług wyłącznie licencjonowanych znanych agencji trekkingowych i usług ich przewodników. Należy się zawsze upewnić, że agencja z której korzystamy zaopatrzyła nas w kartę TIMS. Zawsze warto zostawić rodzinie lub znajomym plan swojej marszruty, jak również zadbać o poinformowanie o wszelkich zmian wprowadzonych do niej. Warto marszrutę przesłać do Ambasady RP w New Delhi lub w języku angielskim do Konsulatu RP w Katmandu.

    PRZYDATNE INFORMACJE:

    Walutę można wymieniać w oficjalnych punktach. Mając dowód wymiany można zwrócić rupie nepalskie i odzyskać walutę.
    W Nepalu są wymienialne rupie indyjskie, niemniej do wymiany nie są przyjmowane banknoty o nominałach 1000 i 500 rupii.
    Turyści uprawiający wędrówki górskie ponoszą opłaty. Uprawianie turystyki górskiej w niektórych rejonach wymaga wcześniejszej zgody Departamentu Imigracji i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Nepalu.
    Pomiędzy czerwcem i wrześniem w Nepalu jest pora monsunowa. Obfite opady deszczu mogą prowadzić do osunięć zboczy górskich, do powodzi, zniszczenia lub zablokowania szlaków komunikacji lądowej lub odciąć niektóre regiony od reszty kraju.
    Nepal leży w strefie aktywności sejsmicznej.
    Dniem wolnym od pracy w Nepalu jest sobota. Niedziela jest normalnym dniem pracy.

    BHUTAN
    (Królestwo Bhutanu)
    Stolica: Thimphu
    Waluta: ngultrum (BTN), 1 BTN = 100 czetrum;
    Język urzędowy: dzongka
    Inne języki: angielski

    WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

    Turysta udający się do Bhutanu musi uzyskać turystyczną wizę wjazdową. Promesę wizy uzyskuje się wraz z wykupieniem pakietu turystycznego w biurach linii lotniczych Druk-Air (przewoźnik narodowy) lub w agencjach turystycznych uprawnionych do sprzedaży biletów (lista uprawnionych agentów turystów znajduje sie na stronie: Association of Bhutanese Tour Operators http://www.abto.org.bt). Wiza jest wydawana po uzyskaniu promesy. Okres ważności wizy zależy od rodzaju wykupionego pakietu turystycznego (cena, liczba dni). Do aplikacji wizowej należy dołączyć dwa zdjęcia.
    Do Bhutanu można się dostać drogą powietrzną lub lądową. Druk-Air (www.drukair.com.bt) obsługuje loty do Bhutanu, na międzynarodowe lotnisko w Paro, dwa razy w tygodniu z Delhi, Kalkuty, Katmandu, Dhaki i Bangkoku. Granicę lądową z Indiami można przekraczać przez przejścia znajdujące się na terenie stanów Asom i Bengal Zachodni.

    SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

    Nie obowiązują żadne szczepienia ochronne. Podróżujący w ramach wycieczek trekkingowych winni zaopatrzyć się w niezbędne leki, w związku z możliwością wystąpienia choroby wysokościowej.

    PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

    Ze względu na rządową politykę ochronę zabytków i środowiska Bhutanu liczba turystów odwiedzających kraj jest ograniczona. Tylko wybrane hotele mają prawo przyjmować cudzoziemców. Wizyta w niektórych regionach wymaga uprzedniej zgody MSW. Wykupienie pełnego pakietu usług turystycznych (zakwaterowanie, wyżywienie, przejazdy po kraju, udział w imprezach kulturalno-folklorystycznych) z przewodnikiem jest obowiązkowe. W czasie dużych festiwali religijnych i kulturalnych, które przyciągają do Bhutanu wielu turystów, może się zdarzyć, iż z powodu braku miejsc w hotelu wykupionej kategorii turysta zostanie zakwaterowany w gorszym, bez zwrotu nadpłaconej kwoty. Podróże autostopem nie są dozwolone.

    BEZPIECZEŃSTWO

    Nie ma zagrożenia przestępczością pospolitą. Nie występują też inne zagrożenia, o ile zachowanie turysty nie odbiega od ogólnie przyjętych norm. Zagrożenie dla bezpieczeństwa mogą stanowić klęski naturalne, np. trzęsienia ziemi, osunięcia się ziemi itp.

    PRZYDATNE INFORMACJE:

    Sezon turystyczny w Bhutanie trwa zwykle od września do początku grudnia i od lutego do maja.
    Rezerwacji lotów należy dokonywać ze znacznym wyprzedzeniem (2-4 miesiące przed planowanym terminem podróży).

    Tekst: om tramping

    Foto: archiwum om tramping