Tajlandia, Kambodża, Laos – informacje o kraju

Tajlandia, Kambodża, Laos - informacje o kraju

TAJLANDIA (Królestwo Tajlandii)
Stolica: Bangkok
Waluta: baht (THB), 1 THB = 100 satangów;
Język urzędowy: tajski
Inne języki: angielski (głównie w dużych miastach i ośrodkach turystycznych)

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Od dnia 11 sierpnia 2011 roku obywatele polscy zwolnieni są z obowiązku wizowego przy wjeździe do Tajlandii na pobyt turystyczny nie dłuższy niż okres 30 dni – dotyczy to jednak wyłącznie wjazdów lotniczym przejściem granicznym. W przypadku przekraczania lądowej granicy z Tajlandią (Kambodża, Laos, Malezja), zwolnienie wizowe wynosi jedynie 15 dni.
Przy wjeździe wymagany i bezwzględnie przestrzegany jest wymóg co najmniej 6-miesięcznego okresu ważności paszportu (liczony od daty wjazdu na terytorium Tajlandii). Niespełnienie tego warunku jest jednoznaczne z odmową wjazdu, a tym samym pasażer zawracany jest do portu macierzystego. Opłata lotniskowa wynosi 700 THB na trasach międzynarodowych oraz od 50 do 200 THB na krajowych i wliczana jest w cenę biletu. W przypadku lotów transferowych opłata nie jest doliczana do kosztów zakupu biletu, decydując się zatem na opuszczenie lotniska nawet na kilka godzin, niezbędnym jest uiszczenie opłaty przy przekraczaniu granicy.
W Tajlandii obowiązują surowe sankcje za wykonywanie pracy bez urzędowego zezwolenia, nawet wobec zagranicznych przewodników turystycznych. Złamanie tego przepisu grozi karą więzienia lub deportacją.
Osoby o niedbałym i nieestetycznym wyglądzie mogą nie uzyskać zgody na wjazd.

PRZEPISY CELNE

Nie ma ograniczeń dotyczących wwozu pieniędzy. Restrykcje celne odbiegające od powszechnie obowiązujących standardów dotyczą zakazu wywozu statuetek i wizerunków Buddy. Wywóz tych przedmiotów wymaga uzyskania uprzedniej zgody Ministerstwa Sztuki. Zakaz nie dotyczy jednak wyrobów rzemieślniczych o małej wartości artystycznej sprzedawanych na ulicznych straganach i bazarach
Zakup niektórych towarów zakupionych w czasie pobytu w Tajlandii podlega procedurze zwrotu podatku VAT przy wylocie z kraju. Warunkiem tego jest wcześniejsze uzyskanie odpowiedniego zaświadczenia w miejscu zakupu towaru.
Nie wolno wwozić narkotyków, broni palnej, jakichkolwiek materiałów pornograficznych oraz niektórych gatunków roślin i zwierząt.

PRZEPISY PRAWNE

Tajlandia należy do krajów o bardzo surowym ustawodawstwie antynarkotykowym. Posiadanie przy sobie jakichkolwiek narkotyków, nawet w najmniejszych ilościach (np. papierosa z marihuany, czy tabletki ecstasy) lub przyrządów wskazujących na zażywanie narkotyków (np. strzykawki) powoduje natychmiastowe zatrzymanie do czasu wyjaśnienia sprawy. Odnosi się to do całego terytorium Tajlandii, w tym także stref tranzytowych portów lotniczych. Przestępstwa narkotykowe zagrożone są karą wieloletniego więzienia, a nawet śmierci.

UBEZPIECZENIE

Nie ma obowiązku posiadania ubezpieczeń osobowych i komunikacyjnych, aczkolwiek zalecane jest wykupienie ubezpieczenia. Uznawane są polisy tych polskich towarzystw ubezpieczeniowych, które zawarły umowy z innymi firmami zachodnimi, posiadającymi swych przedstawicieli w Tajlandii.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Obecnie w Tajlandii nie występują szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Nie są zatem wymagane specjalne szczepienia. Należy jednak w sposób bardziej rygorystyczny przestrzegać zasad higieny, co jest niezbędne w krajach tropikalnych. Woda z sieci wodociągowej jest niezdatna do picia. Ogólnie dostępna jest w sprzedaży butelkowana woda filtrowana lub mineralna. Dostęp do opieki medycznej jest nieograniczony. Usługi te są w Tajlandii na bardzo wysokim poziomie, ale jednocześnie relatywnie drogie w stosunku do krajów europejskich. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi około 800-1.800 THB, a doba w szpitalu (zależnie od standardu) od 2.000 do nawet 20.000 THB. Przed wyjazdem zaleca się wykupienie ubezpieczenie zdrowotnego ważnego na Tajlandię.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

Odradza się podróżowania do Preah Vihear (Khao Phra Vihaan), świątyni znajdującej się w pobliżu granicy Kambodży z Tajlandią. Stanowi ona przedmiot wieloletniego sporu o przynależność zabytku, co jest powodem okresowych starć stale stacjonujących tam wojsk obu krajów.
Odradza się podróżowania do Ta Krabey (Ta Muan), kompleksu świątyń usytuowanego 153 km na zachód od świątyni Preah Vihear, gdzie również miały miejsca starcia wojsk Tajlandii i Kambodży.
Nie zaleca się podróżowania do czterech południowych prowincji Tajlandii (granica z Malezją), tj. Yala, Songkhla, Narathiwat i Pattani, z uwagi na wybuchające okresowo konflikty etniczne. Celem występujących z dużą częstotliwością zamachów terrorystycznych są – co do zasady – stacjonujące tam jednostki wojskowe, policyjne i paramilitarne, szkoły, restauracje, meczety oraz imprezy o charakterze masowym. Niemniej jednak zdarzały się również brutalne zamachy skierowane przeciwko indywidualnym turystom z innych krajów (Malezja, Wielka Brytania).

BEZPIECZEŃSTWO W KRAJU

Od wielu lat obserwuje się w Tajlandii stały wzrost przestępczości, który głównie przejawia się w formie kradzieży (środki finansowe, dokumenty zdeponowane w hotelowych sejfach), kradzieży z rozbojem (pobicia, wyrywanie torebek i plecaków przez przestępców na motocyklach i skuterach) oraz ataków niesprowokowanej agresji wobec turystów, szczególnie w porze nocnej.
Nagminne są wyłudzenia i oszustwa w miejscach turystycznych takich jak wyspy Phuket, Samui, Phangan oraz miejscowości Pattaya i Bangkok (zawyżanie cen za usługi turystyczne, żądanie zapłaty zawyżonych odszkodowań za drobne uszkodzenia wypożyczonych skuterów / skuterów wodnych; odmowa zwrotu zdeponowanych w zamian za wypożyczenie sprzętu paszportów, sprzedaż niskiej jakości biżuterii jako cennych okazów z brylantami/szafirami za wielokrotnie wyższe cenny, etc.)
Nie należy zawierać znajomości z przypadkowo poznanymi osobami, ani też korzystać z poczęstunku np. cukierkami, papierosami lub napojami, szczególnie w nocnych lokalach, pubach itp., gdyż zdarza się, iż zawierają one narkotyki.
W stolicy kraju – Bangkoku – regularnie dobywają się protesty o podłożu politycznym, a samą sytuację w kraju cechuje znaczny stopień nieprzewidywalności i zmienności. Nie można w żadnym przypadku jednoznacznie określić ani założyć, że protest będzie miał charakter pokojowy i zakończy się w krótkim czasie.
W razie konieczności turyści mogą kontaktować się z Policją Turystyczną, tel. 1155 (dobra znajomość języka angielskiego).

PRZYDATNE INFORMACJE

Tajowie z ogromnym szacunkiem odnoszą się do rodziny królewskiej. Sytuację konfliktową może spowodować zlekceważenie majestatu króla Tajlandii, jego rodziny i dworu królewskiego (np. publiczne zniszczenie banknotu, na którym znajduje się wizerunek władcy).
W przypadku sytuacji konfliktowych z Tajami należy starać się łagodzić sytuację, gdyż podnoszenie głosu lub krzyk są uważane za oznakę słabości i z reguły nie prowadzą do rozwiązania problemu, a wręcz pogarszają sytuację. Nie na miejscu jest dyskutowanie podniesionym głosem lub kłócenie się, np. o cenę towaru podczas negocjacji.
Głowa to najwyższa i najważniejsza (najświętsza) część ciała. Należy unikać dotykania głowy Taja (nawet małych dzieci). Każdy posąg Buddy jest uważany za święty. Nie należy np. wspinać się na posąg, aby zrobić zdjęcie, ani też w jakikolwiek inny sposób okazywać braku szacunku. Odwiedzając świątynie lub inne miejsca kultu religijnego, należy być stosownie ubranym (odkryte ramiona, szorty, czy klapki są niedozwolone).
W kantorach wymiany walut przyjmowane są jedynie banknoty USD najnowszych edycji. Starsze edycje można wymienić w lokalnych bankach.
Środki transportu publicznego nie odbiegają od międzynarodowych standardów. Korzystając z taksówki, należy prosić o włączenie licznika lub wcześniej ustalić cenę za przejazd.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Tajlandii
Ambasador: Jerzy Bayer
Tajlandia, Bangkok, 100/81-82. 25th floor. Vongvanij Building B, Rama 9 Road, Huaykwang, 10310
Tel.: +66 2645 0367- 9 Tel. dyżurny: +66 819 364 618 Faks: +66 2645 0365
bangkok.amb.sekretariat@msz.gov.pl

KAMBODŻA (Królestwo Kambodży)

Stolica: Phnom Penh
Waluta podstawowa: riel (KHR)
Język urzędowy: khmerski
Inne języki: angielski, francuski, chiński

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywateli RP obowiązują wizy pobytowe (brak wiz tranzytowych). Wizy na okres 30 dni pobytu można uzyskać podczas wjazdu lotniczymi/ lądowymi przejściami granicznymi, po wypełnieniu kwestionariusza i załączeniu dwóch fotografii. O wizy można się również ubiegać w przedstawicielstwach dyplomatyczno – konsularnych Kambodży (w Polsce brak), jak również za pośrednictwem Internetu (e-visa).

Wizę można, za dodatkowa opłatą, przedłużyć w miejscowym Urzędzie imigracyjnym. Przy wjeździe wymagany jest przynajmniej sześciomiesięczny okres ważności paszportu, licząc od daty wjazdu do kraju. Nie ma obowiązku okazywania biletu powrotnego, ani też środków na pokrycie kosztów pobytu. Szczegółowe informacje oraz formularze wizowe można uzyskać na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Współpracy Międzynarodowej Kambodży: www.mfaic.gov.kh.
Przy wylocie obowiązuje opłata lotniskowa w wysokości 25 USD (dzieci do lat 2 – zwolnione z opłaty, od 3 do 12 lat – 13 USD). Przy przelotach wewnętrznych opłata lotniskowa wynosi 6 USD. Podczas wyjazdu drogowymi przejściami granicznymi opłata nie jest pobierana.

PRZEPISY CELNE

Nie ma ograniczeń przy wwozie, a jedynie przy wywozie dewiz – maksymalnie do 10,000 USD przy jednoczesnym udokumentowaniu źródła ich pochodzenia. Nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT od zakupionych towarów.

PRZEPISY PRAWNE

Niedozwolony jest handel narkotykami oraz ich posiadanie, wywóz oryginalnych dzieł sztuki khmerskiej, ssaków, ptaków, płazów, gadów i owadów objętych ochroną oraz wyrobów pochodzących z tych gatunków.

MELDUNEK

Nie ma obowiązku meldunkowego. Hotele i pensjonaty rejestrują gości na podstawie paszportów lub ich fotokopii.

UBEZPIECZENIE

Nie są wymagane (ale zalecane) ubezpieczenia zdrowotne oraz od następstw nieszczęśliwych wypadków.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Nie wymaga się szczepień profilaktycznych przed przyjazdem. Prawdopodobieństwo zachorowania na malarię występuje, co do zasady, jedynie w dżungli, na terenach podmokłych i bagiennych. Istnieje natomiast ryzyko zarażenia wirusem HIV, ptasiej grypy, dengą, amebą oraz licznymi chorobami skórnymi. Nie zaleca się picia wody pochodzącej z otwartych zbiorników, źródeł, studni, jak również nie przegotowanej wody z sieci wodociągowej. Ogólnie dostępna w sprzedaży i zalecana do spożycia jest woda butelkowana. Surowe owoce i warzywa należy dokładnie myć i obierać. Zalecane jest częste mycie rąk, w szczególności po zakupach na miejscowym bazarze.
W Kambodży nie ma państwowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych. Opieka medyczna jest płatna i dostępna głównie w miastach. Koszt wizyty u lekarza wynosi w granicach 15-40 USD. Dobowy pobyt w miejscowym szpitalu wynosi ok. 70 USD, przy czym pacjent obowiązany jest dodatkowo pokryć koszty specjalistycznych badań, lekarstw, środków opatrunkowych. Transport do szpitala zapewniają tylko prywatne kliniki, w których koszt dziennego pobytu wynosi od 80 do 200 USD. Cudzoziemcy z poważnymi dolegliwościami kierowani są najczęściej do szpitali w Bangkoku (Tajlandia) oraz Ho Chi Minh City (Wietnam).

LAOS (Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna)
Stolica: Vientiane
Waluta: kip (LAK);
Języki urzędowe: laotański
Inne języki: francuski, angielski

WIZA, PRZEPISY WJAZDOWE

Obywatele polscy objęci są obowiązkiem wizowym. Wizę miesięczną można uzyskać zarówno w ambasadzie Laosu (brak przedstawicielstwa w Polsce), jak również na niektórych przejściach granicznych (patrz informacje niżej). Wizę można dwukrotnie przedłużyć, każdorazowo o jeden miesiąc, przy czym wymagane jest umotywowanie wniosku. Przedłużenia wizy dokonuje się w Urzędzie Imigracyjnym w Wientianie. Podczas kontroli granicznej należy sprawdzić, czy do paszportu zostały wbite odpowiednie stemple, gdyż w razie stwierdzenia przez policję ich braku podczas kontroli wewnątrz kraju lub przy wyjeździe grożą wysokie kary pieniężne, deportacja, a nawet areszt. Przy załatwianiu formalności można skorzystać odpłatnie z pośrednictwa hotelu, w którym się przebywa. Nielegalne przeterminowanie pobytu zagrożone jest karą grzywny w wysokości 10 USD za każdy dzień (pobierana przy wyjeździe z kraju). Nie jest wymagane posiadanie określonej kwoty środków finansowych na każdy dzień pobytu, ani też posiadania ubezpieczenia.

Podróżujących samolotem na trasach międzynarodowych obowiązuje przy wylocie opłata lotniskowa w wysokości 10 USD. Na trasach krajowych opłata lotniskowa przy wylocie wynosi 10 000 LAK.
Lądowe przejścia graniczne, na których można uzyskać wizę laotańską:
z Tajlandią: graniczny Most Przyjaźni Mittabhap na rzece Mekong, ok. 22 km od stolicy (otwarty w godzinach 6.00-22.00); Houay Xay (stolica prowincji Bokeo na północy Laosu, wjazd promem z Chiang Khong w północnej Tajlandii); Parksane (prowincja Sayanbouli w środkowym Laosie, wjazd z Beungkane); Thakhek (w prowincji Khammouane w środkowym Laosie, wjazd z Nakornphanom promem); Thaheuasavanh (w prowincji Savannakhet w środkowym Laosie, wjazd z miejscowości Mukdahan w tajskiej prowincji Ubon Ratchathani); Vangtau (w prowincji Champassak na południu Laosu, wjazd z Tajlandii z Chong Mek);
z Chinami: Ban Boten (w prowincji Luang Namtha, wjazd z Bohane);
z Wietnamem: Densanvanh (w prowincji Savannakhet, wjazd z Lao Bao na trasie z Hue); Namphao (w prowincji Khammouane, wjazd z Cao Treo na trasie z Vinh); Nam Kane (w prowincji Xiengkhouang, wjazd z Namekane); Namsoue (wjazd z Nameo).

Uwaga: Każdorazowo należy potwierdzać aktualność informacji dotyczącej przejść granicznych w celu upewnienia się, iż ww. przejścia są nadal czynne (niektóre przejścia, poza głównymi, mogą okresowo wstrzymać wydawanie wiz dla cudzoziemców). Ponadto należy mieć na uwadze fakt, że przejścia graniczne są w nocy zamykane (zazwyczaj w godzinach od 22.00 do 7.00). Tylko trzy główne przejścia graniczne stale wydają wizy: lotniska międzynarodowe w Wientianie i Luang Prabang oraz Most Przyjaźni (Friendship Bridge).

PRZEPISY CELNE

Nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. Podróżni są obowiązani do deklarowania przy wjeździe oraz wyjeździe kwot pieniężnych większych niż 2000 USD. W Laosie nie ma podatku VAT. Wywóz dzieł sztuki (zwłaszcza starych figurek Buddy) jest zabroniony.

PRZEPISY PRAWNE

Przepisy odnoszące się do posiadania oraz przewozu narkotyków (heroiny, marihuany, opium, amfetaminy, ekstazy i in.) są w Laosie bardzo surowe (dożywocie, kara śmierci).

MELDUNEK

Nie ma obowiązku meldunkowego. W domach gościnnych i hotelach goście są rejestrowani na podstawie paszportu.

UBEZPIECZENIE

Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych nie są uznawane. Przed wyjazdem należy sprawdzić, który z międzynarodowych ubezpieczycieli posiada umowę z lokalnym monopolistą Assurances Generales du Laos (AGL).

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA

Nie ma obowiązku okazania na granicy świadectw szczepień. Występuje jednak zagrożenie malarią, cholerą, dengą, amebozą, zapaleniem wątroby typu A, japońską odmianą zapalenia mózgu typu B, dyzenterią, gruźlicą, grzybicami i innymi chorobami skórnymi. Należy zapoznać się z aktualnymi komunikatami wydawanymi przez WHO na temat sytuacji zdrowotnej w regionie – warto przy okazji zwracać uwagę m.in. na występowanie ptasiej grypy. Zalecane są szczepienia przeciw grypie, wściekliźnie i zapaleniu wątroby. Należy pić tylko przegotowaną wodę oraz unikać spożywania popularnych potraw z surowych warzyw, suszonych ryb itp. Występuje zagrożenie zatruciami pokarmowymi oraz wirusem HIV.
Poziom opieki zdrowotnej jest bardzo niski. Uzyskanie porady lekarskiej lub szybkiej pomocy medycznej, poza dużymi miastami, jest praktycznie niemożliwe. W stolicy można uzyskać doraźną pomoc lekarską za minimalną opłatą 10-20 USD. Koszt pobytu w szpitalu wynosi od 20 USD za dobę – w zależności od rodzaju schorzenia. Podstawowe leki są dostępne tylko w większych miejscowościach. W poważniejszych przypadkach zalecane jest korzystanie z pomocy lekarskiej w sąsiedniej Tajlandii. Koszty transportu chorego do Tajlandii są wysokie.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU

Nie ma ograniczeń. Bardzo wygodne są lotnicze połączenia krajowe, jednak ceny przelotów są dość wysokie (na ogół ponad 100 USD). Dużo tańszy jest transport autobusami. Informacje o cenach i rozkładzie lotów oraz międzymiastowych połączeń autobusowych podaje prasa codzienna. Podróżowanie lądem w porze deszczowej może być utrudnione z powodu przerwanych mostów, czy rozmytych dróg. Podstawowym środkiem transportu w większych miejscowościach są riksze motocyklowe (tuk-tuk). Cenę przejazdu należy z góry wynegocjować z kierowcą.

BEZPIECZEŃSTWO

Laos jest co do zasady krajem bezpiecznym i przyjaznym dla turystów, choć rośnie zagrożenie przestępczością pospolitą (kradzieże, włamania). Zaleca się korzystanie ze środków transportu przeznaczonych dla turystów. Nie należy podróżować samotnie lub nocą. Dokumenty podróżne winny być dobrze zabezpieczone (zwłaszcza bilet, paszport). Warto wykonać ich fotokopie, co może okazać się przydatne w razie utraty oryginałów.
UWAGA: W Laosie w wielu miejscach zalegają niewybuchy. Należy trzymać się utartych szlaków, zwłaszcza w prowincji Xieng Khouang, gdzie jedną z atrakcji turystycznych jest Dolina Dzbanów.

RELIGIA, OBYCZAJE

Większość ludności Laosu jest wyznania buddyjskiego. Można swobodnie odwiedzać liczne świątynie buddyjskie. Wchodząc na teren świątyni, należy dostosować się do miejscowych zwyczajów, co dotyczy zwłaszcza ubioru (zakryte nogi i ramiona).

PRZYDATNE INFORMACJE:

Połączenia telefoniczne z zagranicą są bardzo drogie, a opłaty często się zmieniają.
Wymiany pieniędzy należy dokonywać w bankach lub kantorach. W obiegu, oprócz miejscowych kipów, są także tajskie bahty oraz dolary amerykańskie. W większych miejscowościach dostępne są bankomaty. Akceptowane są czeki podróżne (przy wymianie pobierana jest opłata w wysokości 2-3%). Karty kredytowe uznawane są jedynie przez większe hotele, niektóre restauracje oraz sklepy z wyrobami rzemiosła artystycznego (opłata 2-5%).
Informacja turystyczna jest łatwo dostępna. W stolicy i na prowincji działa wiele biur podróży i agencji turystycznych. Warto korzystać także z informacji udzielanych przez Lao National Tourism Administration: www.tourismlaos.gov.la.