Wyprawa do Tajlandii

Do udziału w wyprawie niezbędny jest paszport ważny min. 6 miesięcy od daty zakończenia wyprawy, z 2 wolnymi stronami. Od 1 grudnia 2024 r. przed wjazdem należy wypełnić formularz Thailand Digital Arrival Card (TDAC).

Bagaż główny: najlepiej spakować się w plecak o pojemności 70-80 litrów, dodatkowo zaopatrzony w pokrowiec, żeby zabezpieczyć bagaż przed przemoczeniem lub zabrudzeniem (warunki transportu bagażu zwłaszcza w górach mogą być różne), waga plecaka nie powinna przekraczać 20 kg, a najlepiej jeśli będzie to ok. 12-15 kg (w drodze powrotnej bagaż z pewnością będzie cięższy).
Bagaż podręczny: najlepiej zabrać mały plecak o pojemności 25-35 litrów, przyda się też pokrowiec przeciwdeszczowy, waga bagażu podręcznego nie może przekraczać 5 kg.

Temperatury w trakcie wyprawy będą raczej wysokie i nie powinno padać (pora sucha trwa od listopada do kwietnia). Średnie temperatury w tym okresie wahają się od max. 32 st. C do min. 21 st. C.
obuwie: wygodne, lekkie buty sportowe, rozchodzone sandały, klapki pod prysznic
polar, lekka kurtka sportowa
apaszka lub cienki szalik (może przydać się w transporcie, gdzie czasem mocno działa klimatyzacja)
kapelusz lub czapka z daszkiem do ochrony przed słońcem
długie, cienkie spodnie i przewiewna bluzka z długim rękawem, najlepiej z bawełny (niezbędne do zwiedzania świątyń)
Najlepiej nie zabierać nowych, cennych ubrań, gdyż mogą one ulec zniszczeniu w trakcie podróży lub w praniu (w większości hoteli można tanio oddać rzeczy do prania).

aparat fotograficzny, mogą przydać się dodatkowe baterie do aparatu ze względu na częste awarie prądu,
lekki śpiwór lub najlepiej prześcieradło,
kubek najlepiej metalowy i grzałkę, przyda się do przygotowania w hotelu kawy lub herbaty,
ręcznik plażowy,
ręcznik, świetnie sprawdzają się ręczniki z mikrofibry, zajmują mało miejsca, są lekkie i szybkoschnące,
papier toaletowy (dostępny również na miejscu),
chusteczki nawilżane, bardzo przydatne w podróży,
krem do opalana z wysokim faktorem (dużo czasu spędzamy na słońcu),
latarkę (może być czołówka),
nóż lub scyzoryk,
niezbędne środki higieniczne, najlepiej w małych opakowaniach,
zatyczki do uszu (dla osób, które mają problemy z zasypianiem.

Na wyprawę należy zabrać około 300-400 dolarów amerykańskich, przeznaczonych na jedzenie i bilety wstępów oraz dodatkowe pieniądze na udział w zajęciach fakultatywnych (szczegóły w programie wyprawy). Ceny biletów wstępu i zajęć fakultatywnych podawane są w przybliżeniu. Biuro nie ponosi odpowiedzialności za zmieniające się ceny na miejscu.
Osoby spożywające alkohol powinny mieć świadomość, że może to podnieść ogólne koszty pobytu.
Przydadzą się również dodatkowe fundusze na zakup pamiątek z podróży. Koniecznie trzeba się targować (rzeczywista wartość towarów jest często dużo niższa niż pierwsza cena podawana przez sprzedawcę).
Dolary muszą być w bardzo dobrym stanie, bez zagnieceń, uszkodzeń czy napisów. Banknoty 100-dolarowe z nowych edycji (w obiegu od 2013 roku), z niebieskim paskiem zabezpieczającym. Pozostałe nominały tylko z dużymi głowami prezydentów na banknotach.
Bankomaty są dostępne rzadko, tylko w dużych miastach i nie zawsze działają.

Ryzyko zarażenia malarią niewielkie.
Szczepienie nie są obowiązkowe lecz zalecane (żółtaczka A i B, błonica, tężec, polio, dur brzuszny).
Wyprawa nie wymaga szczególnej sprawności fizycznej.

Jakie leki mogą się przydać?
środki przeciwbólowe
antybiotyk o szerokim spektrum działania (unikać Doksycykliny, która nie działa na wiele lokalnych chorób)
na zatrucia pokarmowe: nifuroksazyd, stoperan (często najlepsze są lokalne specyfiki), w celu uniknięcia niedyspozycji żołądkowych zaleca się umiar w korzystaniu z lokalnej diety
witaminy, wapno na wzmocnienie
leki na przeziębienia, które zdarzają się tu dość często, zazwyczaj są głównym chorobowym utrudnieniem (aspiryna, fervex, gripex itp.)
leki przyjmowane na stałe (mogą być niedostępne na miejscu)
Inne środki:
plastry na odciski i skaleczenia, bandaż
woda utleniona w żelu
środek przeciwko komarom, np. OFF, Mugga

Kuchnia indochińska jest pełna niespodzianek. Dla turystów to prawdziwa przygoda kulinarna, ekscytująca mieszanka nieznanych wcześniej smaków.
Dostępne są posiłki wegetariańskie i mięsne. Szczególnie popularne są owoce morza (krewetki, kalmary, kraby itp.) oraz ryby. Są one przyrządzane na wiele sposobów. W restauracjach, ale również na ulicznych straganach można dostać smaczne zupy, owoce, mięsne przekąski, ryż i makarony.
Typowe posiłki składają się z ryżu, warzyw, przeróżnych sosów curry, dużej ilości egzotycznych przypraw. Bardzo smaczne są różnego rodzaju makarony ryżowe, sojowe i inne z dodatkami (pad thai). W Indochinach je się praktycznie wszystko. Każdy kraj oferuje coś niepowtarzalnego i wyjątkowego. Często jednak jedzenie może być bardzo ostro przyprawione. Trzeba uważać!
W związku z inną florą bakteryjną trzeba korzystać z posiłków z umiarem, biorąc pod uwagę własne możliwości dostosowania się do nowych warunków żywieniowych. Najlepiej, przynajmniej na początku, ograniczyć się posiłków gotowanych lub smażonych, a unikać np. surowych warzyw.
Dla osób ortodoksyjnie podchodzących do spraw żywienia tzn. sztywno przywiązanych do kuchni europejskiej mogą wystąpić pewne utrudnienia:
herbatę pije się głównie zieloną
pieczywo nie jest zwykle elementem posiłków
jedzenie bywa czasami ostro przyprawione
Można zabrać kawę i herbatę, zupki błyskawiczne z makaronem lub „gorące kubki”, konserwę (asekuracyjnie). Większość jedzenia można kupić na miejscu. Lepiej zabrać mniej niż więcej.

Środki transportu: autobusy, zazwyczaj z klimatyzacją, minibusy, taksówki, motoriksze lub riksze rowerowe, promy.

Zazwyczaj nocujemy w pokojach dwuosobowych z łazienkami, wyposażonych w klimatyzację lub wiatrak. Standardy noclegów w hotelach zależą też od miejsca pobytu i dostępności bazy turystycznej. Zdarza się, że pilot szuka hoteli na miejscu. W skrajnych sytuacjach może zdarzyć się, że grupa jest rozlokowana w dwóch hotelach.

W dużych miastach są dostępne kafejki internetowe. W hotelach może być dostępne wi-fi.
Rozmowy do Polski to koszty 5-10 zł za minutę z telefonu polskiego. Można też kupić kartę sim. Minuta połączenia do Polski to koszt 2-3 zł.

Gniazdka elektryczne są czasami podobne jak w Polsce, ale często zdarza, że ze względu na nieco inną budowę wtyczki z nich wypadają.
Zdarzają się czasem awarie prądu. W takich sytuacjach warto mieć ze sobą latarkę i zapasowe baterie.

W restauracjach: drobne kwoty, ok. 10% wartości rachunku.
W transporcie: dla kierowców samochodów wynajętych dla grupy, przy dłuższych przejazdach.
Zwiedzanie: drobne napiwki dla miejscowych przewodników.